25 Mart 2014 Salı

İlkgözağrım.. Cankızımın ardından.. hüzünle...

Pandam gitti Pazar günü...
İçimden bir parça kopartıp gitti...

17.5 -18 yıl kadar beraber yaşanan bir hayat..
geriye bakıyorum
aklıma gelen her ânımda her anımda o da var..
pırıl pırıl sarı gözleri, ışıl ışıl tavşan yumuşaklığında tüyleri ile
hep var
nişanımda-nikahımda-doğumumda.. iyi anlarda
babamın vefatında- bütün hastalıklarımda.. kötü anlarda

şimdi ben hasta yatarken kim sıcaklığıyla destek olur kucağıma yatıp, kim yalar ağlarken gözyaşlarımı, kim ısıtır üstüne yatıp buz kesen ayaklarımı.. kim öper pıt pıt canım sıkkınken?

kimse...

Hep güzel şeyler getirdi hayatımıza,,,
Hiç yük olmadı

Mutlu ettik biz de karakızımızı
canı istedi evde oturdu canı istedi bahçeye çıktı
ne istediyse yedi...
ortalama kedi ömrünü geçti  19.5-20 kadar olmuştu yaşı

yaşarken yük olmadığı gibi ölürken de olmadı..
sessizce, ağrı sızı çekmeden, ağlamadan, inlemeden
yattığı yerde melek gibi uçuuup gitmiş...
Günler öncesinden bir şekilde anlattı bize.. gidiyorum dedi
kelime kullanamıyordu evet
ama o konuşuyordu bizimle..
söyledi gidiyorum diye..
Gidişini hafta sonuna denk getirdi, vedalaşma şansı verdi bize.. sarıla öpe koklaya daha bedeni buz kesip kaskatı olmadan huzurla mis gibi sarıp sarmalayıp ellerimizle gömme şansı verdi
gömene dek kucağında tuttup sevip  vedalaşma fırsatı tanıdı Defne'ciğe...
her şeyi güzel yapardı
huzurlu yapardı
ölümü bile öyle yaptı
o artık melek oldu..

23 Mart 2014 Pazar günü  saat 15:00 sularında
Pandam gitti
Giderken bir parça kopartıp gitti
biraz daha eksiltti beni...

Huzurla uyu karafındığım.. firavun kedim, nefertitim..
SENİ ÇOK SEVİYORUZ.. ÇOK....



21 Mart 2014 Cuma

Kuşlar da gitti....

Bir yığın şey oluyor ülkemde..
yaz yaz bitmez
ama ben yorgunum..
zaten bahar çarptı -her bahar olduğu gibi bu bahar da- hastayım...
içimden hiç bir şey gelmiyor..
sadece Dünya Şiir Günü ya bugün..
kutlayacak hal derman yok da
altını çizmek istedim sadece..
o çoook mühim yazılacaklar beklesiz az hele..
benim ruhuma şiir iyi gelecek bu gece...

F: Y.I. / Mart 2014-Ankara


KUŞLAR DA GİTTİ

yalnızlık senin o konuşkan kuşun
hani hep duvarlara anlattığın
hapislerden kalma sürgünlerden

yalnızlık senin o konuşkan kuşun
bulutlar taşıdığın yakut sürahide
begonyalar büyüten eski alışkanlık

yalnızlık senin o konuşkan kuşun
kırk kapıdan geçmiş kırk kilitten

yaralı, dili lal, kanadı kırık
vurulmuş başında bir yokuşun

Behçet Aysan...

11 Mart 2014 Salı

Berkin bu sabah gitti......

Berkin gitti..

Belki en başından biliyordu bir yanımız eninde sonunda gideceğini.. Ama umudumuz oldu hep.. Gitmesin, dönsün, gülsün, koşsun istedik..
Olmadı
Olamadı..
Hiç vicdanı sızlamadı sebep olanların..
kılı kıpırdamadı
Bugün Türkiye bir annenin feryadına uyandı.. Yarısı ağladı
evde zor tutulan yarısı umursamadı..

her gün okul dönüşünde kızıma bulması için hazırladığım "seni bugün de özledim" mesajını hazırlarken,ben onu bir kaç saatin içinde bile özlüyor olmaktan utandım bugün..
Berkin'in annesinin 269 gündür umutla yoğrulan özlemi düştü aklıma
ve bu sabah sabun köpüğü gibi sönen umutla devleşen özlemi...
kızıma senin bugün de özledim diyemedim....

şöyle söyledim Defne'ye bugün:



ve o okuldan gelince notu buldu
şaşırdı
İri iri açıp gözlerini
"Anne Berkin kim?"
dedi
Anlattım. Zaten Gezi olaylarında heyecanımızı öfkemizi coşkumuzu hep birebir yaşamıştı bizimle, zorlanmadı anlamakta
"anladım"
dedi olgunlukla
devam etti
"peki Berkin'in gerçek fotoğrafı var mı*"
diye
gösterdim
durdu bakakaldı ekrana
"anne ama o çocuk daha" dedi
"evet" dedim
gözleri dolu doluydu
"ama çocuklar öldürülmez ki" dedi
ben boğazımdaki kocaman düğümle ses çıkartamadım
tek yapabildiğim sarılmak oldu ona..
sıkıca.. içim acıyarak..

Berkin bu sabah gitti...
ve
Ben bugün kocaman bir parça daha eksildim....

)