Hele futbolun sadece yurdumda değil hemen hemen bütün dünyada sanki tek spor dalıymış gibi pompalanmasına
değil bir arada görmek telafuz dahi edemediğim dolar dolar paraların döndüğü bir ortam olmasına uyuz kaparım
oyuncuları sadece cebine girenle ilgilenirken taraftarlarının birbirini linç etmesine
dostlukların bozulmasına
insanların sırf karşı takımları tutuyorlar diye birbirlerine küfretmesine hatta cinayete kadar götürmesine bazen atışmayı cin ifrit olurum..
amma lakin takım tutmuyorum demedim hiç
ben kendimi bildiğimde Beşiktaşı da bildim
Ablam hasta taraftardı....
Deplasmana geldiklerinde Ankaraya kaldıkları oteli keşfe çıkar oyuncuları otelde avlar tek tek fotoğraf çektirirdi hepsiyle..
Öyle sık şampiyon olan falan da bir takım değildir 3 büyüklere dahil olsa da
Renkleri çok cazipti tabi.. asil gelmiştir hep bana siyah-beyaz
ama BJK taraftarı oluşum oradan da gelmiyor..
Ben bu takımın her zaman en çok taraftarını sevdim..
evet
en baştan beri
diğerlerinden farklılardı
her zaman farklı oldular..
ben futboldan falan ziyade kendimi Çarşı'lı hissetmeyi sevdim..
ve şimdilerde görüyorum ki
"Çarşı her şeye karşı"
yapıyor gene yapacağını...
ne kadar doğru seçim dedirtiyor bana defalarca ve defalarca..
Futbola karşı bir gönül bağım yok
sahada oynayan 22 kişi umurumda bile değil
ama Beşiktaşlı geldim Beşiktaşlı giderim
isterse küme düşsün
çArşı mensubu olmanın dayanılmaz hafifliği yeter
haaa bu arada aklıma gelmişken
onca sanatçı edebiyatçı falan direnişte boy gösterir bizzat direnirken
Hiç futbolcu gören oldu mu Taksimde?
Olmadı mı?
hadi ya...
Neden şaşırmadım ki.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder